Zaterdag 10 januari 2015
We beginnen met het bekijken van de blizzard- en crownboekjes die thuis verder afgemaakt zijn. In het artikel van Hedi Kyle, Preservation Enclosures, is op pagina 11 duidelijk het verschil te zien en te lezen tussen het 'Blizzard Book' en het 'Crown Book'.

https://guildofbookworkers.org/sites/guildofbookworkers.org/files/standards/2005-Kyle_Hedi.pdf)

In het Blizzard boek raken of overlappen de naar beneden gevouwen driehoeken elkaar. In het Crownboek is dat niet het geval, daarin zijn de naar beneden gevouwen driehoeken, de 'pockets', veel kleiner.

Marjolein heeft een zeer creatieve blizzard gemaakt. Het is een waar kunstwerk geworden. Ze heeft zeer vindingrijk gebruik gemaakt van het openvallen van de blizzard en zo een fraaie sluiting gecreëerd voor het mapje. Een mini blizzard kan door een opening in de voorflap gestoken worden en valt dan prachtig open, zodat het mapje gesloten blijft.

kunstzinnige Blizzard van Marjolein
Op een Crownboek verwerkte Marjolein een eigen marmer en gebruikte een bijpassend dun lintje voor de sluiting.

Crownboek van Marjolein

Corrie heeft de beschrijving van Margaret Wood in een Crownboek verwerkt. De titel staat op de bandjes op de rug. Bijzonder is het gebruik van vliegerpapier voor de band. Het kreukelen ervan geeft een prachtig lijnenspel in licht en donker, dun en dik. Corrie heeft het papier op gaas en patroonpapier geplakt om scheuren van het dunne vlieger-papier te voorkomen. Door het vocht van het lijmmengsel ging het vliegerpapier vanzelf al kreukelen en voor meer effect maakte ze er zelf nog wat kreukels en vouwen bij. Daarna liet ze het papier aan de lucht grotendeels drogen om het vervolgens tussen absorberend papier en planken te leggen.
Crownboek van Corrie
Nog een voorbeeld van het verwerken van vliegerpapier op de borden van een blanco crownboek laat Corrie zien met onderstaand boek.

Crownboek van Corrie bekleed met vliegerpapier
Jopie had bij mij, Ine, het Blizzard- creditkaartboekje gezien en raakte zeer geïnspireerd door dit mapje. Ze maakte er thuis direct maar twee, een voor haarzelf en een als cadeautje. Prachtig gedecoreerd papier gebruikte ze voor de mapjes en voor de sluiting maakte ze een flap die op de ene blizzard onder een bandje doorgaat en op de andere met klittenband gesloten wordt.

Blizzard van Jopie
In het kleine crownboekje stak zij geen losse bladen maar een tot harmonica gevouwen strook. Dat geeft een mooi effect, mooier eigenlijk dan de losse dubbele vellen die wij ingestoken hebben. Die dubbele vellen liggen wel in het midden mooi open, maar in opeenvolging van elkaar zitten ze dicht tegen elkaar, waardoor ze niet goed te beschrijven of te lezen zijn.
Jopie gebruikte een dun elastiek als sluiting.

Crownboekje van Jopie
Ik, Ine, heb het crownboek beplakt met een stijfselmarmer waarin ik met een houten stofstempel een roos gedrukt heb. Het ribbeleffect is ontstaan door het stijfselmarmer op elkaar te drukken en vervolgens van elkaar af te trekken.
Ik heb kop en staart niet verlijmd.
.

Crownboek van Ine
Dat verlijmen van kop en staart heb ik ook niet gedaan bij het creditkaartmapje. Voor de band van dit mapje heb ik de platten eerst op zwarte shirting gelijmd en daarna het geheel bekleed met rexine. Rug en voorkant heb ik bewust soepel gehouden, dus zonder ruggebord erin. De shirting geeft stevigheid genoeg.

Blizzard van Ine
Bert vond het vouwwerk erg lastig en frustrerend dat hij het niet allemaal gelijk kon krijgen. Misschien lag dat ook wel aan het vrij dikke materiaal dat hij gebruikte. Zijn hart gaat toch meer uit naar het maken van Franse en Duitse banden en hij wil de komende tijd deze banden gaan perfectioneren om uiteindelijk een Grolier band te realiseren. Hij liet ons zijn Franse en Duitse band zien die hij voor zijn examen gemaakt had.

Crownboek van Bert

Franse en Duitse band van Bert
Jopie en ik hebben via you tube een mooie origami enveloppe leren vouwen en dat brengt Jopie nu over op de anderen. Ze heeft A3 vellen uitgedeeld en iedereen zit nu stap voor stap Jopie te volgen met als resultaat een prachtige enveloppe.
http://m.youtube.com/watch?v=5FfUWIOzaEU


BIJENWASTECHNIEK
In de middag experimenteren we met het bewerken van bord met bijenwas vermengd met verf of pigment. Zowel olieverf, als acryl en batikverf kunnen gebruikt worden.
Voor de was hebben we diverse soorten uitgeprobeerd: van De Rit, van Cépé en van het Kruidvat.
De was van De Rit is heerlijk zacht om te vermengen met verf en pigment.
We werken met mallen en gebruiken een kwast, spatel of doekje om de gekleurde was aan te brengen op het bord of papier. Het werken met een doekje heeft als voordeel dat je de was veel dunner en egaler uit kunt smeren. Met een kwast en spatel krijg je andere effecten.
Jopie schildert een fraai landschap: aan de Vliet! Ook werkt zij, net als Bert, met masking vloeistof. Zo blijven delen die je ongekleurd wilt hebben blanco. Na het goed gedroogd zijn van de was kun je de opgedroogde masking vloeistof wegpeuteren. Zo heeft Jopie bijvoorbeeld de schuimkoppen op de golven gemaakt.
aan de Vliet
 tamponeren met gekleurde bijenwas langs een sjabloon

schuimkoppen en vogels
Marjolein is in de weer met bomen en komt tot fraaie bostaferelen.

het bos van Marjolein
Zo ontstaan heel verschillende resultaten. Ook is het mogelijk om kleur aan te brengen en dan met blanke was erover heen te gaan, zodat de kleuren uitlopen en zich met elkaar vermengen.

met een doekje langs een sjabloon
rechts: met een spatel langs een sjabloon

onder: over een sinaasappelnetje
Het blijft vandaag bij proefbordjes maken en ervaringen opdoen met het materiaal. De band van het boek durven we nog niet onder handen te nemen. We concluderen dat we eerst maar eens goed moeten ervaren wat je zoal kunt doen, om dan pas een ontwerp te kunnen maken voor de boekband. Dat moet dan thuis gebeuren.
Volgende maand volgen we een workshop grafische technieken in Munnekeburen
bij Nico Kamberg.